آدمی را ز پیری افزاید از جامی رسالهٔ اربعین 6

1 پیش شیخی رفت آن مرد فضول بهر بی فرزندیش خاطر ملول

2 گفت با من دار شیخا همتی تا ببخشد کردگارم دولتی

1 زد به جهان نوبت شاهنشهی کوکبه فقر عبیداللهی

2 آن که ز حریت فقر آگه است خواجه احرار عبیدالله است

1 ای ز تو شق خرقه ماه منیر پیش تو مهر آمده فرمان پذیر

2 قصر نبوت به تو چون شد بلند کسر به مقصوره کسری فکند