سعی ناپیدا و حسرتها دویدن از بیدل دهلوی غزل 686

1 سعی ناپیدا و حسرتها دویدن آرزوست شمع‌تصویریم‌و اشک‌ما چکیدن آرزوست

2 بسمل‌تسلیم هستی طاقت‌کوشش نداشت آن ‌که ما را کرد محتاج تپیدن آرزوست

3 دست و پایی می‌زند هرکس به امید فنا تا غبار این بیابان آرمیدن آرزوست

4 پای تا سر‌کسوت شوق جنون خیزم چو صبح تا گریبان نقش می‌بندم دریدن آرزوست

5 جلوه‌ای سرکن ‌که بربندم طلسم حیرتی ازگلستان توام آیینه چیدن آرزوست

6 ای ستمگر! منکر تسلیم نتوان‌. زیستن حسن سرکش نیز تا ابرو خمیدن آرزوست

7 کیسه‌گاه زندگی از نقد جمعیت تهی‌ست خاک می‌باید شدن‌ گر آرمیدن آرزوست

8 آتشی‌کو، تا سپندم ترک خودداری کند ناله‌واری دارم و خلقی شنیدن آرزوست

9 منزل اینجا نیست جز قطع امید عافیت ای ثمر از نخل بگذر گر رسیدن آرزوست

10 وصل هم بیدل علاج‌تشنهٔ دیدار نیست دیده‌ها چندان‌که محو اوست دیدن‌ آرزوست