فتنه با زلف تو گرفته از نظیری نیشابوری غزل 386

1 فتنه با زلف تو گرفته طرف دل ما را نمی دهد از کف

2 نیم کش سر دهی خدنگ نگاه بگذرانی ز صد هزار صدف

3 دست برد نگاه چالاکت مرد برباید از میانه صف

4 به تو سلطان خزانه داو کند رفته بازی و مهره گشته تلف

5 عاق بر مادر و پدر گردد از نکو پروریدن تو خلف

6 بر بساطی که بندگان تواند خواجه را بر غلام نیست شرف

7 هرکجا نغمه و ترانه تست از کف مطربان نیفتد دف

8 جعد اگر ز آفتاب برداری ننماید به روی ماه کلف

9 آن چه بی روی تو «نظیری » دید بی سلیمان ندیده بود آصف