بهر بر چیدن چو چیدند این از سحاب اصفهانی غزل 213

1 بهر بر چیدن چو چیدند این بساط طبع دانا زان نیابد انبساط

2 جان پاکان ست خاک این سرا جسم شاهان ست خشت این رباط

3 با وفا الفت نیابد طبع دهر آب و آتش را نشاید اختلاط

4 زانبساط اندوه چون آورد؟ انبساط اندوه و اندوه انبساط

5 روح را ز اندیشه ی هجرش الم طبع را زافسانه ی وصلش نشاط

6 میل رفعت خواجه را در سر هنوز گرچه قامت کرد میل انحطاط

7 کیست دانی گمره اندر کیش عشق؟ هر که از پا منحرف شد زین صراط

8 راه عشقش بس خطر دارد (سحاب) پا در این وادی منه بی‌احتیاط