1 در درون تو خصم با تو بهم لفظ مهتر که یجری مجری الدم

2 چه بوی چون ستور و دیو و دده چار میخ اندرین گدای کده

3 گر نه‌ای جامهٔ ستم‌کاران پس چرا بی‌خودی چو می‌خواران

4 بر هوا عالمی نبینی سود از هوا زنده‌ای بمیری زود

5 دل خود را ز ننگ خود برهان که نه نافت برو برید جهان

6 پیش یأجوج نفس خود سدّ باش پیش افعیش چون زمرّد باش

7 هرکرا چار طبع شد فرشش چار بالش نهند بر عرشش

8 مرد کز حبّ جاه و مال برست رفت و بر مسند ابد بنشست

9 مرد چون رنج برد گنج برد مرغ راحت ز باغ رنج برد

10 رنج بردار تا بیابی خنج رنج مارست خفته بر سرِ گنج