1 مرکب جهد زیر ران آرد رخ بدان فرخ آستان آرد

2 سفر او نه آب و گل باشد رفتن او به پای دل باشد

3 در طلب چون رسد به مطلوبش حاصل آید وصال محبوبش

4 چون سخن گویدازمحبت‌ دوست از طرب بر تنش بدرد پوست

5 در میان زحمت بیان نبود نکته را راه بر زبان نبود

6 سخنش کامل و شگرف بود بی میانجی صوت و حرف بود

7 جملهٔ عضوهاش دیده شود تا نشانی زدوست دیده شود

8 زآنکه این دیده دید نتواند دیده از دیدنش فرو ماند

9 دیده را دیدهٔ دگر باید تا بدان دیده دیدنش شاید

10 به چنین دیده‌ها که ما داریم طاقت دیدنش کجا دار