دوزخ اقلیم خودنمایی‌ها از اسیر شهرستانی غزل 117

1 دوزخ اقلیم خودنمایی‌ها جان مرحله برهنه‌پایی‌ها

2 بسیار ز جانب وفاکیشان شرمنده شدم ز آشنایی‌ها

3 خوابی است تمام عمر در عالم تعبیرش داغ آشنایی‌ها

4 از عالم راه و رسم بیزارند هم شهری و طرز روستایی‌ها

5 از بخت سیه امیدها دارم در تاریکی است روشنایی‌ها

6 عاجز شده (ام) ز شکر نومیدی رابح گشتم ز ناروایی‌ها

7 شایسته امتیاز گردیدم دیدم از بس که خودستایی‌ها

8 دیدیم اسیر در گرفتاری فارغ نخورد غم رهایی‌ها