در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 355

1 در این خانه کژی ای دل گهی راست برون رو هی که خانه خانه ماست

2 چو بادی تو گهی گرم و گهی سرد رو آن جا که نه گرما و نه سرماست

3 تو خواهی که مرا مستور داری منم روز و همیشه روز رسواست

4 تو میرابی که بر جو حکم داری به جو اندرنگنجد جان که دریاست

5 تو پر و بال داری مرغ واری به پر و بال مردان را چه پرواست

6 نجس در جوی ما آب زلالست مگس بر دوغ ما بازست و عنقاست

7 صلا ای آفتاب لامکانی که ذره ذره از تابش ثریاست

8 بحمدالله به عشق او بجستیم از این تنگی که محراب و چلیپاست

9 دهل برگیر و در بازار می‌رو ندا می‌کن که یوسف خوب سیماست

10 دریدم پرده ناموس و سالوس که جان من ز جان خویش برخاست