در رهی میرفت مجنونی عجب
- 1
- 2
- 3
1 در رهی میرفت مجنونی عجب بود پای و سر برهنه خشک لب
2 شد ز سرما و گل ره بیقرار سر ببالا کرد و گفت ای کردگار
3 یا دلم ده باز تا چند از بلا یا نه باری ژنده کفشی ده مرا
1 در رهی میرفت مجنونی عجب بود پای و سر برهنه خشک لب
2 شد ز سرما و گل ره بیقرار سر ببالا کرد و گفت ای کردگار
3 یا دلم ده باز تا چند از بلا یا نه باری ژنده کفشی ده مرا