ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2978

1 ای دل ز بامداد تو بر حال دیگری وز شور خویش در من شوریده ننگری

2 بر چهره نزار تو صفرای دلبری است تا خود چه دیده‌ای که ز صفراش اصفری

3 ای دل چه آتشی که به هر باد برجهی نی نی دلا کز آتش و از باد برتری

4 ای دل تو هر چه هستی دانم که این زمان خورشیدوار پرده افلاک می‌دری

5 جانم فدات یا رب ای دل چه گوهری نی چرخ قیمت تو شناسد نه مشتری

6 سی سال در پی تو چو مجنون دویده‌ام اندر جزیره‌ای که نه خشکی است و نی تری

7 غافل بدم از آن که تو مجموع هستیی مشغول بود فکر به ایمان و کافری

8 ایمان و کفر و شبهه و تعطیل عکس توست هم جنتی و دوزخ و هم حوض کوثری

9 ای دل تو کل کونی بیرون ز هر دو کون ای جمله چیزها تو و از چیزها بری

10 ای رو و پشت عالم در روی من نگر تا از رخ مزعفر من زعفران بری

11 طاقت نماند و این سخنم ماند در دهان با صد هزار غم که نهانند چون پری