ای صبح مرا حدیث آن مه از خاقانی شروانی غزل 276

1 ای صبح مرا حدیث آن مه کن ای باد، مرا ز زلفش آگه کن

2 ای قرصهٔ آفتاب پیش من بگشای زبان، قصد آن مه کن

3 ای خیل خیال دوست هر ساعت از سبزهٔ جان مرا چراگه کن

4 ای لاف زده ز عشق و دل داده جان هم بده و به کوی او ره کن

5 ای خاقانی دراز شد قصه جان خواهد یار قصه کوته کن