صبحست و جلوه داده از بابافغانی شیرازی غزل 27

1 صبحست و جلوه داده مستان پیاله‌ها را روی از نشاط خندان، گل‌ها و لاله‌ها را

2 در هر کنار جویی افتاده های و هویی مرغان بلند کرده آهنگ ناله‌ها را

3 هر می که خورده یاری از دست گلعذاری گل‌ها نثار کرده از شوق ژاله‌ها را

4 در حلقهٔ محبان از بهر بستن دل مستانه باز کرده خوبان کلاله‌ها را

5 در خون عندلیبان خوبان چو غنچهٔ گل نو کرده‌اند هر یک رنگین قباله‌ها را

6 بلبل چرا نگوید این نکته‌های رنگین در حسن چون گشاده گلبن رساله‌ها را

7 خوش وقت باده نوشان کز غایت کرامت نوشند آب و بخشند زرین پیاله‌ها را

8 در شاهراه معنی از هر غزل فغانی دامی دراز کرده مشکین غزاله‌ها را