در عهد صبی کرد جهالت پستت از فیض کاشانی رباعی 2

1 چراغ کلبه عاشق خیال دلدار است سری که عشق درونیست خانه تار است

2 هزار خرمن شادی به نیم جو نخرد بجان دلی که غم عشق را خریدار است

1 سبزهٔ خط تو دیدن چه خوش است در بهار تو چریدن چه خوش است

2 در جمالت نگرستن چه نکوست گل زگلزار تو چیدن چه خوشست

1 زغفلت تو ترا صد حجاب در پیش است صفای چهرهٔ جانرا نقاب در پیش است

2 بسی کتاب بخواندی کتاب خویش بخوان زکردهای تو جانرا کتاب در پیش است