در دل از عشق کسی گر خار خارت از سیف فرغانی غزل 145

1 در دل از عشق کسی گر خار خارت اوفتد قصه درد دل من استوارت اوفتد

2 توچنین آزاد و فارغ غافلی از کار من باش تا با چون خودی زین نوع کارت اوفتد

3 باد عشق اریک نفس بر خرمن عقلت وزد آتش اندر کاهدان اختیارت اوفتد

4 این پریشانی که مارا در دلست از عشق تو زآن همی ترسم که اندر روزگارت اوفتد

5 من زعشاقت گرفتم خویشتن را در شمار باشد آحادی چو من اندر شمارت اوفتد

6 تیر مژگانت چو من صد صید افگندست لیک صادقی چو من نخیزد گر هزارت اوفتد

7 رنگها گیرد زنقش تو چو انگشت از حنا گر دلی ساده بدست چون نگارت اوفتد

8 پشت طاقت ریش گرداند چو من اشتر دلی کو بنا دانی چو خردر زیر بارت اوفتد

9 ز احتمال بار اندوهت میانم بگسلد کآن دو زلف تا میان اندر کنارت اوفتد