در سر بوالهوس نگر چون شر از فیض کاشانی غزل 375

1 در سر بوالهوس نگر چون شر و شور می‌رود در دل ماست یار دل بر ره دور می‌رود

2 در سر چون درا درا نالهٔ عاشقان شنو قافله خیال بین سوی صدور می‌رود

3 عشق به هرکه داد جان رَست ز خاک و خاکدان زاهد مرده‌دل ز گور هم سوی گور می‌رود

4 هرکه ز عشق یافت جان یافت حیات جاودان او نه بمیرد ار بمرد زنده به گور می‌رود

5 نی غلطم کجا چو کور از پی نور حق شتافت موسی وقت خویش شد جانبِ طور می‌رود

6 هیچ نیافت آنکه او لذت عاشقی نیافت گر همه در بهشت یا در بر حور می‌رود

7 این دل‌پختگان عشق جانب حق همی‌روند وان دل زاهدان خام سخت صبور می‌رود

8 آتش عشق مرد را پخته و سرخ‌رو کند خام فسرده را صلا گر به تنور می‌رود

9 هست بهر خم فلک باده و نشئهٔ دگر هرکه نه مست عشق شد مست غرور می‌رود

10 فیض چو دل به عشق داد بر سر غصه پا نهاد شاد شد از سرور باز سوی سرور می‌رود