در کشور ملاحت شاهی تو را از طغرل احراری غزل 71

1 در کشور ملاحت شاهی تو را تمام است شمشاد و سرو و طوبی با قامتت غلام است

2 در هر کجا که بینم اوصاف خلق و خویت با سومنات و مسجد «ما قال » زین کلام است

3 چون غنچه لب گشایم وصف تو را نمایم غیر از حدیث رویت دیگر مرا حرام است!

4 حسن بتان عالم رو در زوال دارد در اوج خوبرویی مهر تو را قیام است

5 چشم سیاه‌مستت بیگانه از نگه شد هندوی خال لعلت ناآشنای رام است

6 ما پختگان عشقیم در مجمر غم تو مگذار بوالهوس را از بس هنوز خام است

7 از قسمت نخستین عشقت به ما رسیده آیینه با سکندر جم را حواله جام است

8 با عهد گلعذاران زنهار دل مبندید از عندلیب گلشن با گوشم این پیام است!

9 در بارگاه وصلت جان تحفه برد طغرل شمشیر خون‌چکانت از بس که بی‌نیام است