در محفل رقیبان رویت شکفته از طغرل احراری غزل 228

1 در محفل رقیبان رویت شکفته گل گل با ما رسید نوبت کار تو شد تغافل

2 اندر محیط عشقت عمریست ناخدایم افکنده خویشتن را در کشتی توکل

3 مژگان کشیده صف صف چشمان سحر سازت قصد کدام داری با این همه تجمل؟!

4 شور طرب فزاید از خنده دهانت وصف تو را نماید مینا به بانگ قل قل

5 با یاد عارض تو گل جامه را دریده بی‌تو به باغ و گلشن در آه و ناله بلبل

6 داغ است لاله را دل از حسرت جمالت خون می‌خورد ز لعلت پیوسته شیشه مل

7 آشفته روزگارم طغرل به دور زلفت بادا همیشه ما را تا حشر این تسلسل!