به طرّهٔ طیرهٔ مشکی، به از حیدر شیرازی غزل 39

1 به طرّهٔ طیرهٔ مشکی، به چهره غیرت ماه که‌ای، چه‌ای، چه کسی؟ لا اله الا الله

2 تو نور چشم منی زآن سبب که در شب و روز ندیده دیدهٔ من بی‌رخت سفید و سیاه

3 بر آنکه در نظر عاشقان کنی گذری بود ز هر طرفی صدهزار دیده به راه

4 چو زلف چون رسنت عاشقان به بند کشد درافکند به زنخ صد هزار خسته به چاه

5 گرم به دست کرم چون قبا به برگیری شوم ز خلق جهان سرفراز همچو کلاه

6 به حضرتت چو غلامان به خدمت آمده‌ام ولی عجب ز گدا گر رسد به حضرت شاه

7 ز روی کار بخواهم شد و نخواهی کرد به روی کار من زار دل‌شکسته نگاه

8 ندارد از مه روی تو طالعی حیدر چه طالع است مرا؟ لا اله الا الله!‏