برغم من بحریفان از بابافغانی شیرازی غزل 338

1 برغم من بحریفان می شبانه مکش مسوز جان من و آه عاشقانه مکش

2 گذار تا بروم گرد بازی اسبت هوای ره مکن ایشوخ و تازیانه مکش

3 ز کاکل تو دل تیره بخت میجویم مرو بتاب و سر از من بهر بهانه مکش

4 سیاهی مژه ات موجب هلاک منست بناز سرمه در آن چشم آهوانه مکش

5 فروغ بزم فغانی بود ز شعله ی دل بگو چراغ درین تنگنا زبانه مکش