1 در حسرت ‌آن شمع طرب بعد هلاکم پروانه توان ریخت ز هر ذرهٔ خاکم

2 خونم به صد آهنگ جنون ناله فروش است بی‌تاب شهید مژهٔ عربده‌ناکم

3 بی‌طاقتیم عرض نسب نامهٔ مستی است چون موج می از سلسلهٔ ریشهٔ تاکم

4 امروز که خاک قدم او به سرم نیست نامرد حریفی ‌که نفهمد ز هلاکم

5 عالم همه از حیرت من آینه زارست بالیده نگاهی ز سمک تا به سماکم

6 گو شاخ امل سر به هوا تاخته باشد چون ریشه به هر جهد همان در ته خاکم

7 فریاد که دیوانهٔ من جیب ندارد چون غنچه مگر دل دهد آرایش چاکم

8 عمریست نشانده‌ست به صد نشئه تمنا اندیشهٔ مژگان تو در سایهٔ تاکم

9 تر نیستم از خجلت آیینهٔ هستی تمثال کشیده‌ست ته دامن پاکم

10 از بال هما کیست‌ کشد ننگ سعادت بیدل ز سرما نشود سایهٔ ما کم