در شعر سه تن پیمبرانند از طغرل احراری دیوان اشعار 2

1 اگر شمع دلیل الفت ما رهنما گردد پر پروانه را خاصیت بال هما گردد

2 گرین باشد سلوک سر خط محراب ابرویش قد ماه نو از بهر سجود او دو تا گردد

1 هرکه نوشد از قضا گر جام مشحون تو را می‌کند درس ادب نیرنگ افسون تو را

2 در طریق عشق اندر وسعت‌آباد جنون نگذرد غیر از سمند وهم هامون تو را!

1 سرشکم دانه بی‌حاصل کیست؟! قماش ناله بار محمل کیست؟!

2 دلم هر لحظه دارد اضطرابی تپش فرسود شوق بسمل کیست؟!