1 چون بر رخت آن زلف پریشان لرزد در سینه ما دل طپد و جان لرزد

2 جز زلف سیه کار تو کس دید بگو کفری که چنین بر سرایمان لرزد

1 در سینه که عشق درآمد هوس نماند در وادی که آتشی افتاد خس نماند

2 در سینه بود با تو نفس رشک داشتم چندان کیدم آه که دیگر نفس نماند

1 محنتی هر ساعت از تو پیش می آید مرا پیش محنت های بیش از بیش می آید مرا

2 قصد قتلم چون کند در خواب آن چشم سیاه یاد از بخت سیاه خویش می آید مرا