در دیدهٔ ما هر دو جهان آینه است از نعمت‌الله ولی رباعی 50

1 نسب بی حسب چنان نبود به حسب خود نسب به کار آید

2 نسب عالیش بود به کمال به حسب گر نسب بیاراید

1 شاه خودرائی است این سلطان ما جان فدای او و او جانان ما

2 با دلیل عقل عاشق را چه کار حال ذوق ما بُود برهان ما

1 گر بیازارد مرا موری نیازارم ورا خود کجا آزار مردم ای برادر من کجا

2 نزد ما زاری به از آزار ، بی زاری مباش تا نگیرد بر سر بازار آزاری تو را