در طاعت و عشرت بقرارست از بابافغانی شیرازی غزل 29

1 در طاعت و عشرت بقرارست دل ما هر جا که رود همره یارست دل ما

2 ما آینه ی حسن تو آشفته نخواهیم برخیزد اگر زانکه غبارست دل ما

3 روزی هدف تیر بلایی شود این دل ویرانه مگردان که حصارست دل ما

4 هر پاره ی این قلب سیه جوهر فردیست بگذار و مسوزان که بکارست دل ما

5 در جستن این طعمه همایان نگرانند بربند که تعویذ شکارست دل ما

6 بر حرف دل ما منه انگشت ملامت ای مدعی اندیش که خارست دل ما

7 دارد نظر همت بسیار عزیزان هر چند که در دست تو خوارست دل ما

8 باد از شرف لذت دیدار تو محروم گر در غم آغوش و کنارست دل ما

9 از غلغله ی سینه ی پرجوش فغانی آسوده زگلبانگ هزارست دل ما