در هیچ مقامم نگذارد از نظیری نیشابوری غزل 550

1 در هیچ مقامم نگذارد به درنگی از بوی به بویی برد از رنگ به رنگی

2 بالاتر ازین طور تجلی قدمی چند دارد ارنی گوی دگر هر سر سنگی

3 شوق تو زنان را به سر کوی برآرد بی معجر و بی کفش نه شرمی و نه ننگی

4 یوسف صفتان داد به زندان تو آرند دستار به چنگی و سر طره به چنگی

5 صد جنگ در ایمان و از آن عشوه فریبی صد درع ز قران و از آن غمزه خدنگی

6 لب خیرگیی می کند ار پیش ره آید ابروی گشادی ز پس کوچه تنگی

7 زان لطف و عتابی نکشیدیم که هرگز آلوده نکردیم لب از شهد و شرنگی

8 یک رنگ صفت با همه کس زیست «نظیری » نی حیله روباهی و نی خوی پلنگی