در نهصد و نه من از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 222

1 در دو عالم چون یکی دارندهٔ اشیا بود هر یکی در ذات آن یکتای بی همتا بود

2 جنبش دریا اگر چه موج خوانندش ولی در حقیقت موج دریا عین آن دریا بود

1 در راه خدا بسی دویدیم تا باز به خدمتش رسیدیم

2 در هر برجی چو شاهبازی پرواز کنان روان پریدیم

1 قدرت کردگار می‌بینم حالت روزگار می‌بینم

2 حکم امسال صورت دگر است نه چو پیرار و پار می‌بینم