در جلوه‌گری چون تو کسی یاد از قدسی مشهدی غزل 162

1 در جلوه‌گری چون تو کسی یاد ندارد نادر بود آن شیوه که استاد ندارد

2 بی سعی تو گیراست خیال سر زلفت این دام روان حاجت صیاد ندارد

3 هر عضو مرا طاقت صد داغ دگر هست با غمزه بگو دست ز بیداد ندارد

4 دل گشته تسلی به همینم که محبت شرط است که تا داردم، آزاد ندارد

5 از چشمه حیوان مطلب زندگی خضر کاین فیض به جز خنجر جلاد ندارد

6 صد رخنه چو گل در دلم انداخته تیغش کس بهتر ازین خانه آباد ندارد

7 دیوار غم از گریه کی از پای درآید کاشانه صبرست که بنیاد ندارد