در عشق تو باز گفت نتوان از ظهیر فاریابی رباعی 64

1 سپیده دم که زند ابر خیمه در گلزار گل از سراچه خلوت رود به صُفه بار

2 ز اعتدال هوا حکم جانور گیرد اگر به نوک قلم صورتی کنند نگار

1 ای قصر ملک را ز معالیت کنگره حزم تو گرد مرکز اسلام دایره

2 در طلعتت نجوم افق را مطالعه در منظرت سعود فلک را مناظره

1 کراست زهره که با این دل ز صبر نفور در افکند سخنی از وداع نیشابور

2 اگر چه می شنود ناله غراب و لیک چگونه فهم کند آدمی زبان طیور