در عشق ز تیغ و سر نیندیشم از خاقانی شروانی غزل 262

1 در عشق ز تیغ و سر نیندیشم در کوی تو از خطر نیندیشم

2 در دست تو چون به دستخون ماندم از شش در تو گذر نیندیشم

3 پروانهٔ عشقم اوفتان خیزان کز آتش تیز پر نیندیشم

4 یک بوسه ز پایت آرزو دارم جان تو که بیشتر نیندیشم

5 این آرزویم ببخش و جان بستان تا آرزوی دگر نیندیشم

6 با دل گفتم که ترک جان کردی دل گفت کز این قدر نیندیشم

7 گفتم که دلا ز جان نیندیشی گفتا که حق است اگر نیندیشم

8 خاقانی‌وار بر سر کویت سر برنهم و ز سر نیندیشم