1 به خطّش می‌توان گردید رام آهسته آهسته که قرآن می‌توان خواندن تمام آهسته آهسته

2 ز صیادی که من می‌بینم اینک می‌کشد آخر به بوی خال عالم را به دام آهسته آهسته

3 رخت چون دید زان رشگی که می‌دارند مهرویان هلالی شد ز غم ماه تمام آهسته آهسته

4 گرانی‌های پا از سایه می‌سازد زمین‌گیرم به هر جا می‌نهم از ضعف گام آهسته آهسته

5 گهی در تاب زلفم پاره‌ای در تاب رخسارم به حسرت می‌گذارم صبح و شام آهسته آهسته

6 فلک قصاب گویی در جهان خون سیاووش است ز من می‌گیرد اینک انتقام آهسته آهسته