به زبان چرب جانا بنواز از خاقانی شروانی غزل 6

1 به زبان چرب جانا بنواز جان ما را به سلام خشک خوش کن دل ناتوان ما را

2 ز میان برآر دستی مگر از میانجی تو به کران برد زمانه غم بی‌کران ما را

3 به دو چشم آهوی تو که به دولت تو گردون همه عبده نویسد سگ پاسبان ما را

4 ز پی عماری تو چه روان کنیم مرکب چو رکیب تو روان شد چه محل روان ما را

5 به سرا و مجلس خود مطلب نشانی ما چو تو بر نشان کاری چه کنی نشان ما را

6 گلهٔ فراق گفتم که نه نیک رفت با به کرشمه مهر برنه پس از این زبان ما را

7 به تو درگریخت خاقانی و جان فشاند بر تو اگرش مزید خواهی بپذیر جان ما را