در رزم بر فلک زنی ار پر از اثیر اخسیکتی قطعه‌ 61

1 در رزم بر فلک زنی ار پر دلی کند آنجا که سرکشان بزمین درکشند پای

2 بندند بر خراج بحار آنکه هر بهار گرددزابرهم چو صدف گون گهر نمای

3 این خود بهانه ئی است بگریدفلک همی با صد هزار دیده ز تیغت به های های