1 در سر چو خیال تو درآید درهای فرح برخ گشاید

2 هرگاه به یاد خاطر آئی فردوس برین بخاطر آید

3 نام تو چو بر زبان رانم هر موی زبان شود سراید

4 جان را بخشد حیات تازه پیکی که ز جانب تو آید

5 چشم از خط نامه نور گیرد جان فیض ز معنیش رباید

6 تا دیده بخون دل نشوئی حاشا که دوست رخ نماید

7 چشم نگریسته در اغیار آن حسن و جمال را نشاید

8 تا دل نکنی ز غیر خالی در وی دلدار در نیاید

9 حق در دل آن کند تجلی کاین آینه از سوی زداید

10 چشمی که گذر کند ز صورت معنیش جمال می‌نماید

11 چشم سر و سر گشوده دارم تا او ز کدام در در آید

12 چون فیض دل شکسته دارد او را رسد ار غمی سراید