در هنر ، ای حمید دین از رشیدالدین وطواط مقطع 86

1 در هنر ، ای حمید دین رسول همچو صدر نژاد عبادی

2 جاهت افروختست هر محفل ذکرت آراستست هر نادی

3 مایهٔ صد هزار محمدتی در خور صد هزار احمادی

4 خایفان را بتقویت عونی جایعان را بمردمی زادی

5 مر معالی و مر مکارم را سخت مطبوع و نیک منقادی

6 صید کردی بمکرمت دل خلق از که آموختی تو صیادی ؟

7 بشنو از من که : تا چه می بینم از معادات گنبد عادی ؟

8 گه مرا آبخور بصحرا بر گه مرا خوابگاه در وادی

9 گاه بر کوه و گاه در دریا گه شوم حاضر و گهی بادی

10 نه بجز آسمان مرا خیمه نه بجز اختران مرا هادی

11 روز و شب هست چنگ و بربط من بانگ ملاح و نعرهٔ حادی

12 کرده من در جهاد با کفار همچو مریخ ، پیشهٔ جلادی

13 جای دارعه درع داودی جای دستار بیضهٔ عادی

14 در مقامی ، که سرکشان از رمح بر رگ جان کنند فصادی

15 هر که کشته شود فلک گوید : « مالهذا القتیل من وادی ؟ »

16 دیرزی ، شاد باش ، طوبی لک که برون زین عداد و اعدادی