به صفت گر چه نقش بی جانم از سنایی غزنوی غزل 257

1 به صفت گر چه نقش بی جانم به نگاری و عاشقی مانم

2 گه چو عشاق جفت صد ماتم گه چو معشوق جفت صد جانم

3 به دور نگم چو روی و موی نگار زان که هم کفرم و هم ایمانم

4 گر به شکلم نگه کنی اینم ور به خطم نگه کنی آنم

5 گه چو بالای عاشقان کوژم گه چو لبهای یار خندانم

6 گه خمیده چو قد عشاقم گه شکسته چو زلف جانانم

7 صفت خد و زلف معشوقم تاج سرهای عاشقان زانم