امام و سید و مولای من جعلت از فیض کاشانی غزل 1119

1 امام و سید و مولای من جعلت فداک تو گر شفیع منی از گنه ندارم باک

2 به جز ولای توأم گرچه نیست دستاویز ولی بس است ولائیکه باشد از دل پاک

3 مرا امید وصال تو زنده می‏دارد وگرنه هر دمم از هجر تست بیم هلاک

4 نفس نفس اگر از باد نشنوم بویت زمان زمان کنم از غم چو گل گریبان چاک‏

5 اهمّ مقصد قلبی جهاد بین یدیک ارید طول حیاتی لان اکونُ فداک

6 فدای تو نکنم مال و جان و دل حاشای شفاعتم نکنی روز ابتلا حاشاک

7 عزیز نزد خدا آن بود که همچون فیض نهد به درگه تو روی مسکنت بر خاک