بالا رویم بس که زاندازه گذشتیم از فیض کاشانی غزل 36

1 بالا رویم بس که زاندازه گذشتیم در عالم دل در چه شمارست دل ما

2 بر تابهٔ عشق تو برشتند دل ما با درد و غم و غصه سرشتند گل ما

3 صد شکر بدست آمدش این گنج سعادت گر عشق نمیبود چه میکرد دل ما

4 دهقان ازل کشت درین یوم محبت زان بر ندهد غیر بلا آب و گل ما

5 گردرد نبودی بچه پرورده شدی جان یاد تو نمیبود چه میکرد دل ما

6 گر آرزوی دولت وصل تو نبودی خاطر بچه خوش داشتی از خویش دل ما

7 احرام سیر کوی تو بستیم بر آن خاک شاید که شود ریخته خون بحل ما

8 گر حلّه عفو تو نباشد که بپوشد بیرون نرود از تن جان خجل ما

9 داریم امید از کرمش ورنه ز تقصیر تقسیر نشد ذرّهٔ فیض از قبل ما