از انده نایافت قلق می‌کنم از غالب دهلوی غزل 48

1 از انده نایافت قلق می‌کنم امشب گر پرده هستی‌ست که شق می‌کنم امشب؟

2 هان آینه بگذار که عکسم نفریبد نظاره یکتایی حق می‌کنم امشب

3 آتش به نهادم شده آب، از تف مغزم از تب نبود این که عرق می‌کنم امشب

4 جان بر لبم اندازه دریا کشییم نیست از می طلب سد رمق می‌کنم امشب

5 از هر بن مو چشمه خون بازگشادم آرایش بستر ز شفق می‌کنم امشب

6 می می‌چکد از لعل لبش در طلب نقل مشتی ز کواکب به طبق می‌کنم امشب

7 نازم سخنش را و نیابم دهنش را خوش تفرقه در باطل و حق می‌کنم امشب

8 عمری‌ست که قانون طرب رفته ز یادم آموخته را باز سبق می‌کنم امشب

9 غالب نبود شیوه من قافیه‌بندی ظلمی است که بر کلک و ورق می‌کنم امشب