ای آنکه رخ چو ماه داری از سنایی غزنوی غزل 411

1 ای آنکه رخ چو ماه داری رخسارهٔ من چو کاه داری

2 آیین دل سمنبران را بر سیم ز سیب جاه داری

3 بر عرصهٔ شطرنج خوبی از لطف هزار شاه داری

4 در مجمع خیل خوبرویان چون یوسف پیشگاه داری

5 هر لحظه رهی دگر نمایی برگوی که چند راه داری

6 در شوخی دست برد خواهی کز خوبی دستگاه داری

7 گر قتل سناییت گناهست دانم که بسی گناه داری