اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام از رهی معیری غزل 1

1 اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام خارم ولی به سایهٔ گل آرمیده‌ام

2 با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق همچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌ام

3 چون خاک در هوای تو از پا فتاده‌ام چون اشک در قفای تو با سر دویده‌ام

4 من جلوهٔ شباب ندیدم به عمر خویش از دیگران حدیث جوانی شنیده‌ام

5 از جام عافیت می نابی نخورده‌ام وز شاخ آرزو گل عیشی نچیده‌ام

6 موی سپید را فلکم رایگان نداد این رشته را به نقد جوانی خریده‌ام

7 ای سرو پای بسته به آزادگی مناز آزاده من که از همه عالم بریده‌ام

8 گر می‌گریزم از نظر مردمان رهی عیبم مکن که آهوی مردم‌ندیده‌ام