یقینم حاصله که هرزه گردی از باباطاهر دوبیتی 324

1 خور از خورشید رویت شرم دارد مه نو زابرویت آزرم دارد

2 بشهر و کوه و صحرا هر که بینی زبان دل بذکرت گرم دارد

1 مو آن آزردهٔ بی خانمانم مو آن محنت نصیب سخت جانم

2 مو آن سرگشته خارم در بیابون که هر بادی وزد پیشش دوانم

1 ز دست چرخ گردون داد دیرم هزاران ناله و فریاد دیرم

2 نشنید دستانم با خس و خار چگونه خاطر خود شاد دیرم

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی