1 ببخش ای پسر کآدمی زاده صید به احسان توان کرد و، وحشی به قید

2 عدو را به الطاف گردن ببند که نتوان بریدن به تیغ این کمند

3 چو دشمن کرم بیند و لطف و جود نیاید دگر خبث از او در وجود

4 مکن بد که بد بینی از یار نیک نروید ز تخم بدی بار نیک

5 چو با دوست دشخوار گیری و تنگ نخواهد که بیند تو را نقش و رنگ

6 و گر خواجه با دشمنان نیکخوست بسی بر نیاید که گردند دوست