1 به کنج مدرسه ای کز دلم خراب ترست نشسته ام من مسکین بی کس درویش

2 هنوز از سخن خلق رستگار نیم به بحر فکر فرو رفته ام ز طالع خویش

3 دلم همیشه از آن روی پر ز خونابست که می رسد نمک جور بر جراحت ریش

4 مرا نه رغبت جاه و نه حرص مال و منال گرفته ام به ارادت قناعتی در پیش

5 ندانم از من خسته جگر چه می خواهند چو نیست با بد و نیکم حکایت از کم و بیش