1 ای گشته جهان جان ز مدحت همچون لب دلبران پر از قند

2 چون ابر و گل ست ظلم و انصاف در عهد تو این گری و آن خند

1 چون کوکبه عید به آفاق درآمد در باغ سعادت گل دولت به برآمد

2 آن وعده که تقدیر همی داد وفا شد وان کار که ایام همی خواست برآمد

1 ای خسروی که از رخ دوشیزگان غیب هر لحظه دست فکرت تو در کشد نقاب

2 در عرض گاه زینت بزم تو فی المثل طاووس وقت جلوه نماید کم از غراب