کوکبم شد تار و سالم خشک و از قصاب کاشانی غزل 51

1 کوکبم شد تار و سالم خشک و ماهم پاک سوخت آنچه با من بود از بخت سیاهم پاک سوخت

2 دامن افلاک را یکباره کرد آهم خراب منزل آرامم از اشک نگاهم پاک سوخت

3 در گلستان محبت خورد بر پا تا سرم برق رخساری که این مشت گیاهم پاک سوخت

4 خواستم قصاب شرح دوری روز فراق پیش او گویم زبان عذرخواهم پاک سوخت