1 من که خاقانیم عزیز حقم ز آن که عبدی خطاب من رانده است

2 هرچه یارب ندای حق راندم لاتخف حق جواب من رانده است

3 من به کنجی و حق به هفت اقلیم مدد سحر ناب من رانده است

4 پیک انفاس بر طریق مراد دعوت مستجاب من رانده است

5 ناوک وهم بر نشانهٔ غیب خاطر تیز تاب من رانده است

6 گرچه دولت ضعیف، عقل قوی است که فضول از جناب من رانده است

7 بخت اگر خفت رای بیدار است کز پی پاس خواب من رانده است

8 فضلای زمانه را یک یک چرخ زیر رکاب من رانده است

9 وین فلک گرچه بد عمل داری است هم به نیکی حساب من رانده است

10 به همه جای نان من پخته است به همه جوی آب من رانده است