دارم دلی هوای بسی از بابافغانی شیرازی غزل 486

1 دارم دلی هوای بسی خوبرو درو یکقطره خون گرم و هزار آرزو درو

2 آیینه ییست دایره ی خط سبز تو کز غایت صفا بتوان دید رو درو

3 نقاش صنع شکل دهانت ز نازکی پرداخت آنچنان که نگنجید مو درو

4 دامن زدی بمجمر عود دلم بناز پیچیده است چون گل نورسته بو درو

5 بستم در دل از جهت آنکه جای تست تا غیر رو نیاورد از هیچ سو درو

6 بر شمع آفتاب زند خنده از طرب هر دل که تافت پرتو روی نکو درو

7 بزمی که خفته اند حریفان بخواب خوش خاموش به فغانی افسانه گو درو