آبرومندم از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 117

1 آبرومندم به عشق روی تو سرفرازم در هوای کوی تو

2 رفرفم را تا به او ادنی رساند قاب قوسین خم ابروی تو

3 من نیم بیگانه از خویشم مران سالها خو کرده ام با خوی تو

4 ماسوا را پشت سر افکنده ام تا که دیدم روی دل را سوی تو

5 بر جبینم نقش عشق خال تست در مسلمانی شدم هندوی تو

6 سینۀ زارم نشان تیر تست آفرین بر شست و بر بازوی تو

7 از بهشت عنبرین خوشبوتر است گلشن حانم بیاد بوی تو

8 رشک سینا شد فضای سینه ام از فروغ غرۀ نیکوی تو

9 دل زهرآشفتگی آزاد شد تا که شد در حلقۀ گیسوی تو

10 آن زمان جستم ز جوی زندگی چون شدم در جستجوی جوی تو

11 مفتقر سرگشتۀ چوگان تست سر چه باشد تا بگردد گوی تو؟