شدم پیر از فراق نوجوانی از حکیم سبزواری غزل 181

1 یار با ما بیوفائی میکند بی سبب از ما جدائی میکند

2 میکند با آشنا بیگانگی با رقیبان آشنائی میکند

1 حرف اغیار دغا در حق یاران مشنو آشنایان بگذار و پی بیگانه مرو

2 ای که در مزرع روی تو دهد حاصل مهر بینوایم بنوازم که رسد وقت درو

1 گرمه من برافکند از رخ خود نقاب را گوشه نشین کند ز غم خسرو آفتاب را

2 خال سیه مگو بر آن لعل گرانبها بود جوهری ازل زده نقطهٔ انتخاب را