تا چند ز غفلت طرب اندیش از بیدل دهلوی غزل 2295

1 تا چند ز غفلت طرب اندیش نشینم کو درد که لختی به دل ریش نشینم

2 یک چشم زدن الفت اشک و مژه‌ کم نیست ظلمست درین غمکده زین بیش نشینم

3 در آتش امید سپندم منشانید ناجسته ز خود چند به تشویش نشینم

4 گردون دو نفس نقش حصیرم نپسندید تا پهلوی آسایش درویش نشینم

5 آب‌ گهرم چند درین‌ کینه پرستان ممنون دم تیغ و سر نیش نشینم

6 از نقش قدم سرکشی ناز نشاید تا محو شدن به‌ که ادب‌ کیش نشینم

7 بر دامن پاک تو غبارم من بیدل مگذار که دیگر به سر خویش نشینم